Tajlandia lub Królestwo Tajlandii. Dawna nazwa kraju to Syjam, która funkcjonowała oficjalnie do 1949. W Tajlandii byłam dwukrotnie w latach 2560 i 2561 (kalendarz tajski zaczyna się od śmierci Buddy, który zmarł 543 lata przed Chrystusem), w lutym i kwietniu, czyli przed podróżą do Mjanmy i z powrotem, ponieważ tylko Tajlandia w tamtym czasie miała otwarte piesze przejście graniczne z Mjanmą. Uściślając w Tajlandi byłam w 2018 i świętowałam tam dwukrotnie nadejście Nowego Roku, w lutym świętowałam Chiński Nowy Rok, a w kwietniu Tajski. Tajlandia jest ze wszystkich krajów z Azji Południowo-Wschodniej najpopularniejszym turystycznym kierunkiem, jest to też jeden z najbardziej "europejskich" krajów tej części świata.
Bangkok jest nowoczesną i częściowo bardzo zachodnią azjatycką stolicą pełną drapaczy chmur i biurowców. Jednak między tą całą zachodnią architekturą miasto pełne jest wielu zabytkowych świątyń, stup i pagód.
Wat Arun jest jedną z najbardziej znanych świątyń w Bangkoku. Jest to również najstarszy zabytek miasta. Wat Arun jest buddyjską 70 metrową świątynią, na którą można wejść schodami. Świątynia jest pokryta kolorową, tłuczoną, chińską porcelaną, która sprawia, że błyszczy w słońcu. Świątynia w języku polskim znana jest jako Świątynia Świtu. Wat Arun jest symbolem miasta oraz jej wizerunek znajduje się na monecie 10 TBH (czyli ok. 1 zł).
Srebrna Świątynia w mieście Chiang Mai jest sama w sobie jedną z najcenniejszych świątyń w Azji i jako jedyna pokryta jest srebrem. Srebrne ryciny zdobiące całą świątynię przedstawiają historie z życia Buddy, ale zdarzają się też ryciny nawiązujące do współczesnej popkultury. I tak np. z tyłu świątyni jest rycina przedstawiająca postaci z filmu Avengers. Części Srebrnej Świątyni, które są narażone na działanie czynników atmosferycznych, mimo iż mają srebrny kolor to w rzeczywistości zostały pokryte aluminium, cynkiem i niklem, a prawdziwe srebro wykorzystywane jest głównie do obrazów sakralnych. Do wnętrza świątyni, w której mieści się posąg Buddy nie mają wstępu kobiety. Brak możliwości wstępu kobietom do świątyń jest dość rzadki w Azji i Srebrna Świątynia była takim jedynym miejscem, do którego środka nie mogłam wejść, jednak cała świątynia jest dość mała i właściwie wszystko co jest w jej środku można zobaczyć z zewnątrz.
Ayutthaya to miasto, które było dawną stolicą Tajlandii. Przez setki lat stanowiło ważny punkt szlaku handlowego w Azji Wschodniej, aż do drugiej połowy XVIII wieku, kiedy to wojska birmańskie doszczętnie zniszczyły to miasto. Ayutthaya pełna jest magicznych ruin i świątyń. Wizytówką miasta jest Wat Phra Mahathat ogromna kamienna głowa Buddy obrośnięta korzeniami starego drzewa figowego. Park historyczny Ayutthaja porównywany jest do Angkor Wat w Kambodży.
Most Pamięci w miejscowości Pai, w pobliżu granicy z Mjanmą. Wybudowany w czasie II Wojny Światowej przez zniewolonych tajskich mieszkańców pobliskich wiosek i słoni, podczas okupacji Tajlandii przez wojska Japońskie. Most powstał, by umożliwić Japończykom atak na angielską kolonię Mjanmę (wówczas Birmę). Po wojnie japońscy żołnierze wycofując się z Tajlandii zburzyli most, jednak mieszkańcy wioski przebudowali most i stał się ważnym łącznikiem mieszkańców wioski z resztą świata. Most jest uważany za symbol hartu ducha i wytrwałości mieszkańców Pai w stawianiu czoła wyzwaniom stworzonym przez człowieka i naturę.
Ćma o nazwie Pawica atlas jest uznawana za największą ćmę na świecie. Jej rozpiętość skrzydeł wynosi od 25-30 cm długości. Bardzo rzadko zdarza się spotkanie dorosłego osobnika, ponieważ ćmy żyją zaledwie kilka dni. Na zdjęciu okaz znaleziony w ogrodzie przy hostelu, w którym mieszkałam.
Przejażdżka na słoniu to jedna z najbardziej upragnionych rozrywek nie tylko w Tajlandii, ale i w ogóle Azji Południowo-Wschodniej. Niestety we wszystkich tych miejscach słonie są bardzo źle traktowane, chociażby przez to, że aby człowiek mógł usiąść na słoniu, ten musi być odpowiednio tresowany, co niejednokrotnie jest tożsame z torturowany. Zdjęcie pochodzi z rezerwatu dla słoni, w którym znajdują się słonie odratowane z przemysłu turystycznego. W takich miejscach nie ma możliwości przejażdżki na słoni, ale można je nakarmić czy też potowarzyszyć im podczas kąpieli.
Po raz trzeci Nowy Rok. W połowie kwietnia obchodzony jest tzw. Waterfestival czyli Festiwal wody i jest to tradycyjny tajski Nowy Rok. W tym czasie wszystkie ulice pełne są uzbrojonych w wiadra i pistolety na wodę Tajów i wzajemnie oblewających się woda nie szczędząc nikogo. Ze wszystkich noworocznych uroczystości, to właśnie Festiwal Wody dla Tajów jest najważniejszym świętem. W Festiwalu Wody głownie chodzi o symbolikę oczyszczenia i życiodajności, ponieważ woda zmywa pech i złe rzeczy.
Po wielu miesiącach spędzonych w Azji Południowo-Wschodniej i zwiedzaniu tysiąca świątyń (które po pewnym czasie stają się tak powszednie, że ciężko jest je od siebie odróżnić), zaczyna się zwracać większą uwagę na zwykłe życie ludzi mieszkających w danym kraju i "zwiedzanie" zaczyna przybierać trochę inną formę i odwiedza się wiele nieturystycznych miejsc. Na ten przykład największy w Chiang Mai sklep z używaną odzieżą w jakim kiedykolwiek byłam. Na zdjęciu widać ok. 1/5 sklepu.
Kilka ciekawostek o Tajlandii:
- W Tajlandii głowa jest najważniejszą częścią ciała, nikt nie może nigdy dotknąć głowy innej osoby, nawet dzieci
- Symbolem Tajlandii jest słoń
- Buddyzm to w Tajlandii religia państwowa
- Określenie „bliźniaki syjamskie” pochodzi z Tajlandii. Bracia Chang i Eng Bunker, byli tajsko-amerykańskim rodzeństwem nierozdzielnym, którzy podróżowali po świecie i występowali w cyrkach. Promowali siebie określeniem „bliźniaki syjamskie” (dawna nazwa Tajlandii), a dzięki ich międzynarodowej sławie określenie weszło do powszechnego użytku
- Pełna nazwa Bangkoku jest wpisana do Księgi Rekordów Guinnessa i jej pełna nazwa w języku polskim brzmi: Miasto aniołów, wielkie miasto rezydencja świętego klejnotu Indry [Szmaragdowego Buddy], niezdobyte miasto Boga, wielka stolica świata, ozdobiona dziewięcioma bezcennymi kamieniami szlachetnymi, pełne ogromnych pałaców królewskich, równającym niebiańskiemu domowi odrodzonego Boga; miasto, podarowane przez Indrę i zbudowane przez Wiszwakarmana.
- Tajlandia jest monarchią konstytucyjną
- Określenie „Thai” znaczy po tajsku wolny
Dzieje się w Tajlandii teraz:
W czerwcu setki Tajów protestowali w Bangkoku i domagali się dymisji rządu. Marsze odbyły się w 89. rocznicę rewolucji syjamskiej – powstania, które przekształciło Tajlandię z monarchii absolutnej w monarchię konstytucyjną. Wśród postulatów demonstrantów, oprócz dymisji rządu i nowych wyborów, pojawia się również ograniczenie władzy króla, który do tej pory był w tym kraju traktowany jak świętość i jest to pierwszy protest w historii Tajlandii, w którym król jest krytykowany.
Z powodu reżimu junty wojskowej w Mjanmie i protestu mieszkańców kraju, również w Tajlandii na terenach przygranicznych dochodzi do strać, zwłaszcza że wielu mieszkańców Birmy ucieka przez reżimem do przygranicznej Tajlandii.
Tajlandia zmierza ku końcowi realizacji jednego z największych projektów hybrydowych na świecie. Jeszcze w 2021 roku ma zostać uruchomiona pływająca na powierzchni zapory farma fotowoltaiczna, która będzie współpracować z elektrownią wodną. Energia odnawialna może pomóc ograniczyć emisję 47 tys. ton dwutlenku węgla rocznie w tym kraju.
Książki o Tajlandii z Filii nr 2, które polecamy:
Riley Lucinda, Siostra perły, Warszawa, Wydawnictwo Albatros, 2018.
Boulle Pierre, Most na rzece Kwai, Warszawa, Państwowy Instytut Wydawniczy, 1989.
Valko Tanya, Okruchy raju, Warszawa, Wydawnictwo Prószyński Media, 2014.
Döhring Karl Siegfried, Dzień Nang Dary, Poznań, Wydawnictwo Wydawnictwo Sorus, 2019.
Burdett John, Tatuaż, Warszawa, Wydawnictwo Albatros, 2006.
Weiner Eric, Geografia szczęścia , Warszawa, Carta Blanca - Dom Wydawniczy PWN, 2013.
Książki o Tajlandii z Wypożyczalni Głównej przy ul. Getta 1, które polecamy:
Martin Colin, Witaj w piekle, Warszawa, Wydawnictwo Muza, 2006.